Welke site of blog je ook leest, ze hebben het allemaal over Ubud als het culturele hart van Bali – dus na Banyuwangi ben ik daar neergestreken. Ik had via Hostelworld een fijn plekje met een zwembad in het midden van Ubud geregeld. Vanuit daar is er eigenlijk maar een ding wat een soort van must is: een scooter huren en gaan met die banaan.
Een van mijn belangrijkste redenen om naar Ubud te gaan, was dat ze daar een Visum agency hebben die een groot deel van de logistiek rondom visum verlengen uit handen kunnen nemen. Normaliter zou je 3x naar een Kantor Imigrasi moeten, maar dat hoefde nu maar 1x voor een vingerafdruk en een foto. En aangezien ik A) geen zin had om in de drukte van Denpasar te zitten en B) geen zin had om vanuit Ubud 3x 4 uur reistijd te hebben voor het verlengen, heb ik het geld er graag voor over gehad.
Verder heeft mijn tijd in Ubud bestaan uit heel veel rondreizen en mooie plekjes bezoeken.
Bali en de Instagrammers
Op welke plek op Bali ik echter ook gekomen ben, het was er vol met andere toeristen. Vrij logisch, want op Bali is nou eenmaal een vrij grote dichtheid van prachtige locaties: paleizen, watervallen, rijstterrassen en nog veel meer moois.
Alleen ik stoorde (of liever gezegd, keek met enige meewarigheid) naar de manier waarop een groot deel van de bezoekers bezig was met Het Perfecte Plaatje, in plaats van te genieten van de omgeving, de historie, de cultuur…
Het meest extreem vond ik dit bij de Tukad Cepung Waterfall. De omgeving daar is prachtig, 2 watervallen gelegen in een fantastische kloof – en mensen waren vooral bezig met in de rij staan voor die ene mooie foto onder die ene waterval, waar al honderden anderen ook die ene foto hebben gemaakt.
Maar goed, linksom of rechtsom waren het prachtige plekken en een beetje gniffelen om #instagekkies maakte mijn dag wel goed.
Met een aantal mensen aan de praat geraakt en een dag met de een Britse dame, Brogan, op pad geweest naar onder andere Monkey Forest. Ze durfde zomaar bij een wildvreemde achterop de scooter te stappen en we hebben een enorme rit over het eiland gemaakt.
Een van de dingen waar ze over vertelde was dat ze in Amed was geweest, waar Freediving een grote bezigheid is – en aangezien ik nog geen plan had voor na Ubud, wist ik het toen gelijk: dat ga ik doen. Zo gezegd zo gedaan, contact gezocht, hostel geboekt en mijn biezen gepakt naar Apneista Freedive en Yoga.
